در مورد این که حضرت ولی عصر علیه السلام در هنگام ظهور تنها با شمشیر معمولی قیام می کنند،توضیح دهید.آیا فکر این که با یک شمشیر معمولی بشود تمام دنیا را تسخیر کرد درست است یا شمشیر حضرت خصوصیتی دارد؟
پاسخ:
شمشیر حضرت بقیه الله علیه السلام شخصّیت و ابّهِت او است والاّ حضرت احتیاجی به شمشیر هم ندارد.طرز انقلاب آن حضرت این طور است که اولاً مردم از نظر سواد و فکر و استعداد در آن زمان رشد می کنند که الحمدلله الان تا حدّی آن رشد را کرده اند،دوم این که ظلم را احساس می کنند،می فهمند که حقشان چیست و احساس می کنند که دشمن حقّ انها را ضایع کرده است.
شاید بگویید از ما چه حقی ضایع شده است؟
در جواب می گوییم:یکی اینکه درب علم و دانش را به روی ما بسته اند. درب خانه ی حضرت امیرالمومنین علیه السلام فقط چهار سال باز بود؛نهج البلاغه و این همه مطالب علمی در اختیار مردم قرار گرفت،اکثر علوم اصلاً از همین کتاب هایی که مربوط به امیرالمومنین علیه السلام پخش شده است،حال اگر 25 سال دیگر هم این در باز می بود سخنان آن حضرت و فعالیت های موثر آن حضرت چندین برابر می شد و بقیه ی ائمه علیهم الاسلام هم همین طور...
اگر امام زمان علیه السلام در این مدت بیش از 1170 سال در اختیار مردم بودند،چقدر علم و دانش داشتید؟
این که ما در مقابل علم و دانش جاهلیم،جهلمان مربوط به کسی است که در خانه ی فاطمه زهراء علیهاالسلام را آتش زد و در خانه ی حضرت امیرالمومنین علیه السلام را به روی مردم بست.پس الان هم همه ی ما مظلومیم و عالم پر از ظلم و جور شده است.شما نمی دانید،در همین کتاب های فقهی باید آن قدر ((ان قلت و قلت)) بگوییم و بنشینیم و بحث کنیم تا یک مسأله ی کوچکی را طیّ سه یا چهار روز استنباط نماییم که این یک ظلم به ما است.
از آن طرف زمین به قدری معادن و منابع دارد که اگر به دست بیاید،همه ی مردم ثروتمند مرفّه می شوند.پس این ظلم است که کسی آن ها را استخراج نکند و یا نداند که آن ها چیست و خیلی ها با فقر و گرسنگی زندگی را بگذرانند.همان طور که خدا در آیه ی 6 سوره هود می فرماید.
پس به ما ظلم می شود،یک عدّه اموال ممالک اسلامی و غیره را می برند و کارهای بی ربط و اسراف زیادی می کنند و یک عدّه هم کنار همانها با فقر دست و پنجه نرم می کنند.
ما در هندوستان بودیم،یک نفر از پولدارهای آنجا کاخی ساخته بود؛خیلی مفصّل و کنارش خانه ای از حلبی بود که یک مشت زن و بچه در آن زندگی می کردند.یک عده زیادی می خورند و یک عده آنقدر ندارند که شکمشان را سیر کنند.
در آنجا اکثر فقراء روی سطل های زباله جمع می شوند تا نانی پیدا کنند و بخورند و حال آنکه همین خانه ی پهلویی ثروت بی حساب دارد.و امثال اینها در دنیا زیاد است،بالاخره باید مردم درک کنند که به آنها ظلم می شود.
شما اواخر سلطنت پهلوی احساس کردید که بر شما ظلم می شود و دینتان نزدیک است از بین برود،همه قیام کردید و یک فردی را که نماینده امام زمانتان علیه السلام بود،از نظر مرجعیّت،رهبری و غیره قبول کردید و او را جای شاه نشاندید و از او اطاعت کردید؛در حالی که او سلاحی نداشت.
امام عصر علیه السلام وقتی می آیند که مردم احساس کرده باشند نسبت به آن ها ظلم می شود و او را پذیرا باشند.وقتی که همه ی مردم این احساس را کردند و منتظر یک چنین عدالت گستری بودند و او هم آمد دیگر جنگ و دعوا ندارد که اسلحه سرد و گرم احتیاج داشته باشد.
بنابراین از کار افتادن اسلحه های فعلی و بعدی به کلّی به دو معنا است:یک معنای آن این است که مثلاً شخصی پشت مسلسل نشسته است و ماشه را می کشد ولی کار نمی کند یا در تانک بنزین ریخته اند ولی حرکت نمی کند.و امام زمان علیه السلام اراده می فرمایند که هیچ سلاحی کار نکند.و همان طور که چاقوی حضرت ابراهیم علیه السلام گردن حضرت اسماعیل علیه السلام را نبرید،شمشیر تیز دشمن کسی را مجروح نمی کند.هواپیمای دشمن حرکت نمی کند و بالاخره همه ی سلاح ها در جا از کار می افتند.که من بعید می دانم منظور از اینکه سلاح ها از کار می افتند،این مورد باشد.
ولی معنای دوم این است که سلاح ها کار می کنند ولی زمینه ای پیش آمده که نیازی به این وسائل نیست.اگر یادتان باشد در اوایل انقلاب یکی از شعارها این بود که:«توپ،تانک،مسلسل،دیگر اثر ندارد».یعنی چون یک قیام همگانی به وقوع پیوسته پس چه کسی می خواهد این توپ و تانک ها را بکار بیاندازد؟چه کسی می خواهد مسلسل را به کار بیاندازد؟همه ایمان دارند.ارتش و شهربانی همه ملحق شده اند و در یک خط قرار گرفته اند.پس چه کسی می خواهد دیگری را بکشد؟
این موضوع را در حدّ بالاتری قرار می دهیم.یعنی اینکه حضرت بقیه الله علیه السلام با معجزاتی که دارند،از قبیل صیحه ی آسمانی و دیدن خود حضرت(آن طور که از بعضی روایات به دست می آید و بعضی مکاشفات هم شاهد آن بوده است،)صدای حضرت را تمام مردم کره زمین در یک لحظه و بطور یکنواخت می شنوند.
یعنی کسی که مقابل آن حضرت نشسته،صدای آن بزرگوار برایش گوش خراش نیست و کسی هم که در اقصی نقاط دنیا است،صدای آن حضرت را آهسته نمی شنود،بلکه همه یکنواخت می شنوند.
این معجزات،مردمی را که اهل علم و اکتشاف و اختراع هستند در مقابل آن حضرت خاضع می کند و به او ایمان می آورند.چنانکه وقتی ساحران در زمان حضرت موسی علیه السلام معجزه ی مهم عصا انداختن و تبدیل شدن آن به اژدها را دیدند زودتر از بقیه ی مردم ایمان آوردند(قرآن کریم در سه مورد این قضیه را نقل فرموده است:سوره ی اعراف آیه ی 120 و سوره ی طه آیه ی 70 و سوره ی شعراء آیه ی 46).
همین طور بقیه ی کسانی که رادارها و دستگاه های مجهّز را اختراع کرده اند و کسانی که وسایل گیرنده و فرستنده مثل رادیو و تلویزیون و غیره را در اختیار دارند؛وقتی صدای حضرت ولیّ عصر علیه السلام را می شنوند و می بینند که بدون فرستنده و بدون گیرنده و بلندگو و رادیو در تمام جهان مساوی پخش می شود.
لذا ممکن است با همین معجزه ها بگویند اینکه کار بشر نیست بلکه کار خدا است و ایمان بیاورند یا لااقل بترسند و بگویند ایشان موجود فوق العاده ای هستند و تسلیم شوند.
در روایات آمده که معجزه ی دیگر آن حضرت این است که اصحابشان سوار بر ابر می شوند(بحارالانوار،جلد 51،صفحه ی 286،حدیث 21).ممکن است بگویید روی ابر که نمی شود نشست؟
جواب این است که ابر ثقیل تر می شود تا قابل نشستن شود.جسمی که می خواهد با سرعت حرکت کند،باید خیلی نرم و سبک باشد و به همین دلیل از ابر به عنوان وسیله ی حرکت استفاده می شود.در ضمن این ابر نه بنزین مصرف می کند و نه موتور دارد و نه ناخدا یا خلبان و خودش هم می داند که از کجا حرکت کند و در کجا فرود آید.
آن وقت کسانی که هواپیماها و موشکها در اختیارشان هست،متوجه می شوند که ایشان فرد فوق العاده ای است و ایمان می آورند.وقتی این دو دسته ایمان آوردند،کارهایی که زیر نظرشان هست یا به نفع امام زمان علیه السلام تمام می شود و یا اینکه لااقل از این وسایل علیه ایشان استفاده نمی کنند.
اینکه ما می گوییم هیچ وسیله ای از وسایل مخرب و وسایل روز علیه امام زمان علیه السلام کار نمی کند،علّتش این است که اینها ایمان می آورند.مثلا وقتی که حضرت موسی علیه السلام عصایش را انداخت و اژدها شد،دیگر از ساحری که ریسمان را می اندازد و مار می شود،نباید بترسد
زیرا او ایمان آورده و یا لااقل او دیگر حضرت موسی علیه السلام را اذیت و آزار نمی کند و حضرت موسی علیه السلام نباید تحت تاثیر او واقع شود.بالاخره آنچه که از مجموع احادیث و روایات مربوط به ظهور حضرت ولی عصر(روحنا فداه)در این قسمت استفاده می شود،این است که تمام اینها اعم از وسایل و افراد در خدمت امام زمان علیه السلام قرار می گیرند.
ضمناً توجه به این نکته لازم است که آقا امام زمان علیه السلام از این وسایل از آن جهت استفاده نمی کنند.که بمب اتمی و وسایل تخریب کننده ی دسته جمعی و لو اینکه از طرف عادل ترین افراد بشر بکار گرفته شود،بی عدالتی است.
فرض کنید عده ای از افراد بد و نادرست در یک خانه ی تیمی جمع شده اند و ما می خواهیم آنها را از بین ببریم.آیا باید آن خانه را هم از بین ببریم؟
در جنگ ها وقتی می خواهند مردم یک شهر را که همه یاغی هستند از بین ببرند،آن را بمباران می کنند.اگر بر فرض همه ی مردم شهر بد باشند،خانه ها که بد نبودند؟این کار در واقع یک نوع اسراف است(نظیر این مطلب در زمان ظهور حضرت ولیّ عصر علیه السلام مصداق پیدا خواهد نمود).در ضمن بچه های کوچک و پیرزن ها و پیرمردها هم نباید کشته شوند.
در یکی از غزوات،رسول اکرم(ص)دیدند که پیرزنی زیر دست و پا پایمال شده و مرده است.حضرت رسول اکرم(ص)تمام لشکر را متوقف کردند و فرمودند:لشکر اسلام نباید پیرزن ها و پیرمردها و بچه ها و مزارع و خانه ها را مورد تجاوز قرار دهد.
حضرت امیر علیه السلام وقتی که اصحاب معاویه به شهر انبار هجوم آوردند و خلخال و گوشواره ی یک زن ذمیه(زن غیرمسلمانی که در ذمّه ی اسلام باشد)و یک زن مسلمان را بیرون کشیدند،فرمودند:اگر مسلمانی به خاطر غصّه ی این کار بمیرد،نزد من ملامت شده نیست بلکه دارای اجر هم هست(بحارالانوار،جلد 34،صفحه ی 142).
بنابراین در برنامه ی اسلام یک سر سوزن هم ظلم و ضرر به کسی که بی گناه است،نیست.زیرا ائمه ی اطهار علیهم السلام فرموده اند:((لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام)).(وسائل الشیعه جلد 26،صفحه ی 14،باب 1،حدیث32382).
حضرت بقیه الله(ارواحنا فداه)آمده اند که اسلام را پیاده کنند و دنیا را پر از عدل و داد نمایند.پس نمی شود که با بمب مشغول کار شوند.نباید گفت که طرف مقابل هم بمب دارد و از آن استفاده می کند.ما می توانیم بمب طرف مقابل را خنثی کنیم و یا از او بگیریم و کسانی را که می خواهند آن کار را انجام دهند،به طرف خودمان بیاوریم.
حضرت ولی عصر(روحنا فداه)با شمشیر قیام می کنند و از جهت عقلی و عملی هم همین کار درست است.مثلاً فرض کنید که رئیس جمهور عراق موجود خبیثی است که قابل هدایت نیست و باید او را کشت.آیا ما باید بغداد را بمباران کنیم تا رئیس جمهور کشته شود؟با اینکه می دانیم او در این مواقع کشته نمی شود.چون در زمان جنگ،بغداد بمباران شد و عدّه ی زیادی کشته شدند ولی او صدمه ای ندید.
چون او آنقدر پناهگاه های محکم برای حفظ جان خود درست کرده بود که محفوظ می ماند.پس راه چاره اش این است که با یک شمشیر بروند در اتاق شخصی اش او را گردن بزنند.
ممکن است حضرت بقیه الله علیه السلام مثلاً از اشعه ای یا چیزی که ما نه اسمش را و نه طرز کارش را می دانیم،استفاده کند.بطوری که مثلاً در اینجا دکمه ای را بزنند و رئیس جمهور عراق در کاخ و داخل اتاقش با تمام نیرو،نشسته کشته شود.و حتی به کسی که در کنارش نشسته است،صدمه ای وارد نیاید.نمونه اش امواج و اشعه ای است که امروزه در اختیار بشر هست.
پس زمینه ی این کارها فراهم شده است.و آن وقت اینکه در روایات آمده:((یخرج بالسیف))(با شمشیر خروج می کند.)(الخرائج،جلد 2،صفحه ی 936)،معنایش این است که حضرت ولیّ عصر علیه السلام با آلت قتّاله ای مثل شمشیر جنگ خواهد کرد.
به طور کلی نتیجه ی تحقیقات این است که وسائل جنگی روز از کار نمی افتند.بلکه کار می کنند ولی کسی نیست که آنها را به کار بیاندازد و از آنها استفاده کند.بلکه همه در مسیر و اهداف امام عصر علیه السلام قرار می گیرند.پس راه انقلاب حضرت بقیّه الله(ارواحنا فداه)غیر از بقیه است.حضرت کار غیرطبیعی نمی کنند.
تمام اجنّه در روز عاشورا به خدمت حضرت سیّدالشّهدا علیه السلام رفتند و گفتند که ما حاضریم در خدمتتان باشیم.ولی حضرت قبول نکردند.چون نمی خواستند کارها غیرطبیعی پیش برود.به همین دلیل هم حضرت بقّیه الله علیه السلام توپ و تانک ها را از جهت تشکیلاتی از کار نمی اندازند،بلکه کارها را طبیعی انجام می دهند. 
نظرات شما عزیزان:
